Σκαρφαλώνοντας---
Γελαστό σκάει το κύμα/
στην άκρη του γιαλού/
απλώνει κοχύλια κι αχιβάδες/
στην καυτερή αμμουδιά./
Εμείς φευγαλέοι ίσκιοι/
του μεσημεριάτικου ονείρου/
σκαρφαλώνουμε στα βράχια./
Η θάλασσα μας προσκαλεί./
Η αρμύρα μας έλκει./
Η φλόγα του καλοκαιριού/
προτρέπει να δροσιστούμε./
Όμως γευόμαστε τη λάβα του μεσημεριού/
και τ' ολοπόρφυρο αίμα/
τρέχει κι απλώνεται στα μυτερά βράχια/
απ' τα τρυφερά και λεπτά μας πέλματα./---
Κώστας Ευαγγελάτος, Συλλογή "Αλέα Προσομοίων", εκδόσεις Απόπειρα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου